DOST DEDİĞİN

 

Sevgili eşimin hediyesi

Çocuklarada mum söndürtmeden olmaz ki

Arka planda arkadaşım Nazan

Bildiğiniz gibi dün doğum günümdü.Yeni bir yaşa girmek,bir yaş daha ihtiyarlamak.İyisiyle kötüsüyle bir ömür geçirmek.
Cahit Sıtkı bir şiirinde Yaş 35 yolun yarısı demiş.Dün gece yatmadan otuzbeşi beş geçe neler yaşadım, neler eskittim nasıl artıp nasıl eksildiğimi düşündüm.
Hayatım da çok şey biriktirdim.Hiç bir şeyi atmadım hep biriktirdim en çok ta İNSAN biriktirdim.Aynı karede olmayacağım kişilerde oldu hayatımda ,hiç insan atmadım atamadığım diğer şeyler gibi.
Ne kazandım ne  kaybettim. Hem çok şey kazandım,hem çok şey kaybettim.
Hayatıma girip-çıkan insanları düşündüm zamanında DOSTUM dediğim ve karşılığında sadece çıkar ilişkisi olan sözde dostlarımı düşündüm.
Hayatım boyunca kankardeşim olarak gördüğüm ama 8 yıldır yanımda olmayan ve nedenini bilmediğim ve şu an bana ihtiyacı olsa koşa koşa  gideceğim dostumu! düşündüm.
Yıllardır kavga döğüş yapsakta darılıp birbirimize kızsakta yinede yanımda olan dostlarımı düşündüm.
Dostlukta bu değilmidir?
Hiç bir gizemin ardına sığınmadan yanında yüreğimizi açtığımız kişi değilmidir dost dediğimiz.
Dost ; sıkıntımızı,derdimizi,ayıbımızı,hatta suçlu bile olsak yanımızda olan ve bütün bunlarla nasıl başa çıkacağımızı düşünen kişi değilmidir?
Dost ; bizi sadece dinleyen,yaramızı saran,yargılamayan,mahkum etmeyen,suçlamayan değilmidir?
Dost ; Kızan,azarlayan,bağıran ama asla kırmayan değilmidir?
Dost dediğin; radikal olan , dayanılmaz olduğumuz zamanlarda bile bize dayanan değilmidir?
Dost dediğin; bütün dünya bizi üzdüğünde yanımızda olan, bize moral veren, bir haber aldığımızda bizimle sevinen , ağladığımızda bizimle ağlayan değilmidir?
Ben hep kendimi iyi bir dost olarak gördüm.Herkesin hep yanında oldum.Mutlaka benimde hatalarım olmuştur.Birinden vazgeçmem çok zordur.Ölümüne o insanın yanında olurum ama dostluklarımda ince bir çizgi vardır ve o koptumu biter o dostluk ölümüne biter.

Kısacası dost dediğimiz;
Sevincimizi çarpan,
Üzüntümüzü bölen,
Geçmişimizi çıkaran,
Yarınımızı toplayan,
Kalbinin derinliklerinde, bizi hisseden
Ve her zaman ''bütün'' , parçalardan '' daha büyük '' olan değilmidir?